Nieczęsto zdarza się by obok siebie stały dwie rezydencje o tak różnej architektonicznej tradycji. W Oleśnicy tą okazalszą od polskiego dworu jest eklektyczny, piętrowy pałac, który w połowie XIX wieku wybudował Otto von Kӧnigsmarck (1815-1880).

     W pałacu mieściła się najpierw szkoła rolnicza, a obecnie są tu szkoła podstawowa i przedszkole. Obie rezydencje (dworek i pałac) otoczone są obszernym parkiem, założonym pod koniec XVIII wieku.

zdjęcie z archiwum Allegro - autor nieznany

      Historia pałacu w Oleśnicy sięga połowy XIX wieku. Wzniesiony w bliskim sąsiedztwie dworu jest budowlą dwukondygnacyjną, nakrytą dachem czterospadowym o niewielkim spadku. W części wschodniej usytuowane zostały reprezentacyjne schody, od zachodu uwagę zwraca pięcioboczny ryzalit z tarasem widokowym. Elewacje pałacu, podobnie jak dworu, ozdobione są skromnymi gzymsami nadokiennymi.

 

     Park dworski (12,3 ha) w Oleśnicy ma charakter krajobrazowy. Początkowo nosił cechy ogrodu barokowego. Później rozbudowano go, wykorzystując konfigurację terenu i istniejący obok las. Zbudowano także kilka sztucznych zbiorników wodnych. Na terenie parku rosną drzewa uznane za pomniki przyrody. Dominują lipy, kasztanowce, platany, modrzewie oraz buki.

 

Znaczne zmiany w układzie przestrzennym i kompozycyjnym parku zaszły po wprowadzeniu w okresie PRL-u nowych obiektów architektonicznych. Różnego rodzaju baraki, budynek administracyjny, budynki gospodarcze nieco zachwiały kruchą harmonię projektu.  Z dawnego założenia w części południowo-zachodniej parku zachowany został fragment pięknej alei grabowej, tworzącej „zielony tunel”.

 

Zredagował: Paweł Kujawa

Więcej szczegółów można przeczytać na stronie KATALOG POLSKICH ZAMKÓW, PAŁACÓW I DWORÓW

http://www.polskiezabytki.pl/m/obiekt/5975/Olesnica/